Φοβερές σαιονάρες...

Έχουμε ακούσει από μικρά πόδια...

Υπάρχουν στην Κίνα λίγα ιστορικά στοιχεία για αυτή την πρακτική πριν από τη δυναστεία των Τανγκ (937-975), αλλά ξέρουνε ότι αρχήσανε οι χορευτές και οι πλούσιες γυναίκες μετά γιατί θαυμάζαν τα όμορφα τοξωτά παπούτσια. 

Ναι, και μόνο για τις πλουσιότερες ήταν αυτή την πρακτική γιατί οι γυναίκες από χαμηλή κοινωνική τάξη έπρεπε να δουλέυουν. 

Στον δέκατο ένατο αιώνα, υπολογίζεται ότι το 40-50% των κινεζικών γυναικών είχαν "λωτού πόδια", σύμβολο της ομορφιάς που έγινε απαραίτητη προϋπόθεση για να βρει  άντρα με χρήματα πολλά, και μια ευκαιρία για τις φτωχές γυναίκες να παντρευτούν και για τη βελτίωση την ζωή τους. 

Οι οικογενένιες και συζύγος είχαν μεγάλη υπερηφάνεια με τα μικροσκοπικά πόδια "χρυσή λωτού" ήταν επτά εκατοστά, και τα εξαιρετικά παπούτσια δεν έπρεπε να υπερβαίνει τα 10 εκατοστά σε μήκος.

Στο δεύτερο μισό του ενδέκατου αιώνα να μην πας με την μόδα ήταν μεγάλη ντροπή.

Τα φωτεινά κίτρινα παπούτσια ήταν για τον αυτοκράτορα, τα χρυσά για τους ευγενείς, και τα βερίκοκο για τους κοινούς ανθρώπους.

Τα παπούτσια ήταν λεπτά κεντημένα μεταξωτά από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες με συμβολικά μοτίβα: τα τριαντάφυλλα ήταν το σύμβολο της μακροζωίας, το μπαμπού της καλής τύχης, ο νάρκισσος της ανανέωσης, τα παιωνία της άνοιξης, ενώ το μαύρο χρώμα ήταν μόνο για τις γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας.

Άλλα...

Και άλλα...

Και άλλα...

Συγνώμη για τις εικόνες, αλλά σήμερα είναι μια πολύ καλή μέρα, όπως όλες τις μέρες, να καταγγείλουμε την κακοποίηση των κοριτσιών και των γυναικών...

...ΛΟΥΛΟΎΔΙΑ ΓΙΑ ΌΛΕΣ...