Μετά από είκοσι χρόνια να εργάζεται ως σήμα διαφήμισης για μια γνωστή μάρκα λουκάνικων,
και μα φοράει το κοστούμι στο πολυσύχναστο δρόμο και πλατεία του χωριού, ο ΛΟΥΚΆΝΙΚΟ ΜΑΝ
δεν βγένει από το σπίτι του και πίνει μπύρα μουρμουρίζοντας μεταξύ λυγμούς, στεναγμούς και κλάμα ότι "δεν είμαι μόνο ένα κομμάτι κρέας".
Η
σύζυγός του, τα παιδιά και ο ψυχίατρος, που λατρέυουν αυτής της μάρκας λουκάνικων, επιμένουν να του λένε ότι δεν είναι ένα κομμάτι κρέας, αλλά πλούσιο λουκάνικο...
Τώρα δουλέυει το σκυλί του...
ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ
...και για την
επόμενη εβδομάδα...
Αυτή την εβδομάδα θα γράφουμε μια ιστορία απλά κοιτάζοντας την εικόνα, ελπίζω να απολαύσετε και να πάρετε τα μολύβια σας για να βγεί ένα όμορφο κείμενο.
Φιλιά και καφέ για όλους...
Καλή βδομάδα Βερονικούλα μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά!
Εδώ είσαι; χαρούμενη με άφησες με την παρέα σου!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά και καφεδάκι.
μου άρεσε το νόημα της ιστορίας σου, κι ακόμη περισσότερο η καινούργια εικόνα, φιλιά και τα λέμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λέμε. Ευχαριστώ. Θα δούμε τι θα βγεί...
Διαγραφήχαρηκα πολυ που περασες απο το σπιτικο μου γιατι σε ειχα χασει.Να εισαι παντα καλα.Θ αργω λιγακι να περναω επειδη ειμαι στο στρατο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομιζω οτι σημερα γιορταζεις;ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ.♥ ♥╰✿╮♥ ╰✿╮♥
Οοοοοο, γιορτάζω 14 ιουλίου, αλλά πόσο χάρηκα με το χρόνια πολλά σου και τα λουλούδια!!!
ΔιαγραφήΦιλιά πολλά και ευχαριστώ.