Η
κόρη τους γεννήθηκε με πέντε μήνες και δύο εβδομάδες, μόλις ένα
κιλό. Λίγες ώρες μετά τη γέννησή, δώσανε στον πατέρα ένα μικρό κουτί από χαρτόνι δεμένο με σπάγκο και μια επιστολή που θα
πρέπει να παραδώσει στο νεκροταφείο για να θάψουν, στη θέση των καθαρών ψυχών, το έμβρυο της κόρης τους.
Ο πατέρας δεν ήταν σε θέση να μεταφέρει την κορούλα του στο νεκροταφείο, αλλά το έφερε στο σπίτι τους, όπου έχτισε ένα μικρό ντουλάπι μόνο γι 'αυτήν ... Ένιωθε ζωντανός κάθε μέρα γι 'αυτό που έκανε. Η γυναίκα του τον αποκάλεσε τρελό, αλλά ήταν αυτή που στο τέλος τρελάθηκε.
Σαράντα χρόνια αργότερα, η σύζυγός του πέθανε σε ένα ψυχιατρείο, αλλά αυτός δεν αισθάνθηκαι μόνος, είχε την μικρή πάντα κοντά του. Το πρωί της
13 οκτωβρίου 2012 άκουγε ένα μαλακό χτύπημα στην πόρτα. Ο άνθρωπος άνοιξε προσπαθώντας να αναγνωρίζει, παρά την μυωπία του, τη γυναίκα που ήταν στην πόρτα. Μια γυναίκα στα σαράντα της, ίδια της συζύγου του,
τον ρώτησε: Μπαμπά, είσαι εσύ;
Άλλες ιστορίες...
KIANOTIPIES
Άλλες ιστορίες...
KIANOTIPIES
Πω πωωωω!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκλονιστικό!!
Τέτοιες καταστάσεις πιστευω θα τρέλαιναν τον οποιονδήποτε, άλλον περισσότερο άλλον λιγότερο, αλλά σίγουρα θα τον τρέλαιναν!
Καλό Σαββατοκύριακο Βερονικούλα μου, φιλιά!
Ευχαριστώ που ήρθες και το διάβασες... Εγώ σε τέτοια κατάσταση δεν τρελαίνομαι, πεθαίνω από τον φόβο!!!
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά, Ελένα.
λίγο μακάβριο αλλά δυνατό!
ΑπάντησηΔιαγραφήπως σου ήρθε κορίτσι μου!
Ποτέ δεν ξέρω πως μου έρχονται...
ΔιαγραφήΦιλιά!
απαπαπα
ΑπάντησηΔιαγραφήταραχτηκα....
:)))
φιλια πολλά
Να δεις τα σχολια που αφησαμε και στις προηγουμενες αναρτησεις σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα τα διάβασα και δεν τα ήξερα! Perdón...
ΔιαγραφήΆφησέμε ένα σχόλιο ότααν γράφεις για το λογοτεχνικό για να βάλω το δικό σου λινγκ, ναι;
Φιλιά πολλά, πολλά!!!... και καφεδάκι...
ΤΙ ΘΈΜΑ!!!!ΑΝΤΕ ΤΏΡΑ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ!!!!ΘΡΙΛΕΡ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι ερχόνται τις ιδέες, με την λίγη τρέλα που μας κρατάει ζωντανους!!! :))))
ΔιαγραφήΦιλιά.
όντως εντελώς τρομακτικό σαν ιστορία...
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ πάλι το είδα εντελώς αλλιώς: http://kianotipies.blogspot.gr/2012/10/blog-post_14.html εδώ είμαστε και πάντα σε ακολουθώ να ξέρεις... φιλιά πολλά
Έτσι πρέπει, να το δείς αλλιώς! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για την όμορφη παρέα σου.
Φιλιά!
http://coureading.blogspot.gr/2012/11/blog-post_7.html
ΑπάντησηΔιαγραφή