Toro (Zamora)

Η χρυσή καγκέλα

Toro, άνα μικρό χωριό στην Zamora, ήταν γνωστό στην αρχαιότητα με τα ονόματα Arbucala και Albocela.

 Το έτος 899 έγινε γνωστό στην ιστορία του σμήνους της πόλης, η οποία βασίζεται άμεσα στο χρονικογράφος του βασιλιά Alfonso III, Ο επίσκοπος Sampiro. Αυτή η ανασύσταση του πληθυσμού έγινε πολύ γρήγορη, διότι εάν παρέμεινε κενό, θα χάσανε πολιτικό κομμάτι οι χριστιανοί, έτσι αναζήτησαν ανθρώπους «περιττές» σε άλλες πόλεις, όπως ζητιάνους, κρατούμενους, φτωχούς ... 

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα ήταν μια από τις πιο πλούσιες πόλεις του Βασιλείου της Λεόν για την παραγωγή κρασιού.

 Το 1476, οι κάτοικοι του Toro, οι οποίοι ήταν υποστηρικτοί της βασίλισσας Ισαβέλλας συμφωνήσανε να επαναστατήσουν ενάντια στους Πορτογάλους οι οποίοι κατέλαβαν την πόλη. 

Ισαβέλλα

Ο κυβερνήτης Juan de Ulloa, φίλος της Beltraneja, έστειλε στην αγχόνη όλους τους συνωμότες, αλλά διέταξε να δώσει κόλαρο στραγγαλισμού στην Antona Garcia, η γυναίκα του Juan de Monroy και τροφός του γιου του Φερδινάνδου και της Ισαβέλλας.

Ο γιος των βασιλέων φιλάι την Antona.

Antona Garcia κλείστηκε στο μοναστήρι της Santa Clara μέχρι την άφιξη της εκτέλεσής της, η οποία έγινε με 400 στρατιώτες στην κεντρική πλατεία της πόλης. Juan de Monroy ξεφορτώθηκε της θανατικής ποινής.

Ο τάφος της, κοινό με τον σύζυγό της και μερικοί από τους απογόνους των δύο, σώζεται στην εκκλησία του San Julián de los Caballeros του Toro.

Ως φόρο τιμής, η βασίλισσα διέταξε να χρυσώσουν την κάγκελα του σπιτιού της Antona, προκαλώντας ένα μύθο που λέγεται της Χρυσής καγκέλας, που είναι σήμερα ένα από τα πιο τουριστικά μέρη του χωριού του Toro.

Έχουμε πολλά βιβλία που έχουν δημοσιευθεί σε διαφορετικούςς περιόδους σε σχέση της ζωής και ηρωικό θάνατο της Antona Garcia:

Του Tirso de Molina που δημοσιεύθηκε το 1636.

Του José Canizares το 1781.